در سرمایه گذاری, کاربردی دارایی های تحت مدیریت چیست؟
در دانش مالی، دارایی های تحت مدیریت که گاهی سرمایه های تحت مدیریت هم نامیده می شود، به صورت کلی قیمت بازار تمامی دارایی هایی که یک مؤسسه مالی از طرف سرمایه گذاران اداره می کند را ارزیابی می کنند. موسسات مالی از قبیل صندوق های سرمایه گذاری مشترک، شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر و کارگزاران هستند. دارایی تحت مدیریت، بیانگر ارزش بازار تمامی دارایی های مالی است که یک نهاد مالی مثل صندوق های سرمایه گذاری ، شرکت سرمایه جسورانه یا یک کارگزاری، از طرف مشتریان خود به مدیریت آن مشغول است. دارایی تحت مدیریت اغلب معیاری از اندازه و موفقیت شرکت مدیریت سرمایه گذاری است. شرکت های مدیریت سرمایه گذاری عمدتا کارمزدهای خود را به تناسب دارایی تحت مدیریت تعیین می کنند، لذا دارایی های تحت مدیریت همراه با متوسط نرخ های کارمزد تعیین کننده اصلی درآمدهای یک شرکت مدیریت سرمایه گذاری هستند.
(توجه داشته باشید که این مطلب در تاریخ ۱۳۹۹/۱۰/۰۶ به صورت کامل بروزرسانی شده است)
دارایی های تحت مدیریت
دارایی های تحت مدیریت که به آن AUM نیز گفته می شود، کل ارزش بازار سرمایه گذاری هایی است که یک شخص یا نهاد به نمایندگی از مشتری ها مدیریت می کند. تعریف و فرمول های دارایی های تحت مدیریت برای هر شرکت میتواند مختلف باشد. در محاسبه AUM، برخی از موسسات مالی در محاسبات خود سپرده های بانکی، صندوق سرمایه گذاری مشترک و وجه نقد را شامل می شوند.
برخی دیگر آن را به وجوه تحت مدیریت اختیاری محدود می کنند، جایی که سرمایه گذار اختیار تجارت از طرف وی را به شرکت واگذار می کند. به صورت کلی، AUM تنها یک جنبه است که در ارزیابی یک شرکت یا سرمایه گذاری استفاده می شود. همچنین عمدتا همراه با عملکرد مدیریت و تجربه مدیریتی در نظر گرفته می شود. با این وجود به صورت کلی، سرمایه گذاران می توانند جریان های ورودی سرمایه گذاری بالاتر و مقایسه های بالاتر AUM را به عنوان شاخص مثبت کیفیت و تجربه مدیریتی در نظر بگیرند.
درصورتی که تمایل دارید تا از خدمات ۲۵ درصد تخفیف کارمزد در بورس، سرمایه گذاری بر روی حق تقدم و یا فروش آن و … بهره مند شوید میتوانید از طریق لینک زیر اقدام به ثبت نام نمایید.
مدیریت شرکت AUM را از آنجا که در ارتباط با استراتژی سرمایه گذاری و جریان های محصول سرمایه گذار در تعیین قدرت شرکت است، نظارت می کند. شرکت های سرمایه گذاری همچنین از دارایی تحت مدیریت به عنوان ابزاری برای بازاریابی برای جذب سرمایه گذاران جدید استفاده می نمایند. AUM می تواند به سرمایه گذاران کمک کند تا نشانه ای از میزان عملکرد یک شرکت نسبت به رقبای آن دریافت کنند.
AUM همچنین امکان دارد مورد حائز اهمیتی برای محاسبه هزینه ها باشد. بسیاری از محصولات سرمایه گذاری هزینه های مدیریتی را در بر دارند که درصد مشخصی از دارایی های تحت مدیریت هستند. همچنین بسیاری از مشاوران مالی و مدیران پول شخصی، از مشتریان درصدی از کل دارایی های تحت مدیریت آن ها را دریافت می کنند. معمولا این درصد با افزایش AUM کاهش پیدا می کند، از این طریق این متخصصان مالی می توانند سرمایه گذاران ثروتمندی را به خود جذب نمایند.
نظر اجمالی
دارایی های تحت مدیریت در صعنت سرمایه گذاری محبوبیت بسیاری دارند، از آنجایی که وسعت و موفقیت یک شرکت مدیریت دارایی را در مقایسه با پیشینه دارایی های تحت مدیریت آن شرکت در دوره های زمانی گذشته و در مقایسه با رقبای شرکت ارزیابی می کند. روش های محاسباتی AUM در بین شرکت ها متفاوت است. شرکت های مدیریت سرمایه گذاری معمولا کارمزدهای سرمایه گذاران خود را به عنوان قسمتی از دارایی های تحت مدیریت در نظر می گیرند، لذا دارایی های تحت مدیریت به همراه میانگین نرخ کارمزد شرکت، عواملی کلیدی برای نشان دادن درآمد فروش یک شرکت به حساب می آیند. ساختار کارمزد به رابطه میان هر سرمایه گذار با شرکت یا صندوق وابسته است.
دارایی های تحت مدیریت دچار صعود و سقوط می شوند. زمانی که عملکرد سرمایه گذاری مثبت باشد و یا زمانی که خریداران یا همان مشتری ها و دارایی های جدید به شرکت آورده می شوند امکان دارد AUM افزایش پیدا کند. AUM متصاعد موجب افزایش کارمزدهای به دست آمده شرکت خواهد شد. بالعکس با عملکرد منفی سرمایه گذاری، همچنین با بازخریدها یا بازگیریها، از جمله بستن صندوق، ارتداد مشتری و به طور کلی سایر رویدادهای نامساعد، AUM کاهش پیدا می کند. AUM کمتر موجب کاهش در کارمزد ایجاد شده، خواهد شد.
مبانی دارایی های تحت مدیریت
AUM به صورت مداوم به میزان درآمد مشتری یک شرکت مالی یا متخصص مالی اشاره می کند. AUM مجموع سرمایه گذاری هایی است که به وسیله یک صندوق سرمایه گذاری مشترک یا خانواده صندوق ها، شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر، شرکت کارگزاری یا یک فرد که به عنوان مشاور سرمایه گذاری یا مدیر پرتفوی ثبت شده، اداره می شود. AUM که برای نشان دادن اندازه یا مقدار مورد استفاده قرار می گیرد، از جهات زیادی قابل تفکیک است. AUM می تواند به کل دارایی های مدیریت شده برای تمام مشتریان اشاره کند، یا می تواند به کل دارایی های مدیریت شده برای یک مشتری خاص مراجعه نماید.
AUM سرمایه ای که مدیر می تواند از آن برای انجام معاملات برای یک مشتری یا همه مشتری ها، اغلب مطابق با اختیار استفاده کند را نیز شامل می شود. برای مثال چنانچه یک سرمایه گذار ۵۰ هزار دلار در یک صندوق مشترک سرمایه گذاری کرده باشد، این صندوق ها جزئی از کل AUM می شوند. مدیر صندوق می تواند با استفاده از کل وجوه سرمایه گذاری شده و بدون به دست آوردن مجوز‌های ویژه اضافی، سهام را به دنبال هدف سرمایه گذاری صندوق خریداری کرده و به فروش برساند.
حتما بخوانید : مدیریت سرمایه در بورس – رازهای مدیریت سرمایه گذاری در بورس
در صنعت مدیریت ثروت، برخی از مدیران سرمایه گذاری امکان دارد مطابق با AUM الزاماتی داشته باشند. این امکان دارد یک معیار برای تعیین این امر باشد که آیا یک سرمایه گذار برای نوع خاصی از سرمایه گذاری مثل صندوق پوشش ریسک واجد شرایط است یا خیر. مدیران ثروت قصد دارند اطمینان یابند که مشتری بتواند در برابر بازار‌های نامطلوب مقاومت کند بدون آنکه آمار مالی زیادی را به خود اختصاص دهد. AUM فردی یک سرمایه گذار نیز می تواند عاملی برای تعیین نوع خدمات دریافت شده از یک مشاور مالی یا شرکت کارگزاری باشد. در برخی مواقع، دارایی های تحت مدیریت فردی نیز امکان دارد بر ارزش خالص یک فرد منطبق باشند.
مفاد دارایی های تحت مدیریت
دارایی های تحت مدیریت شامل این موارد می شود :
- صعود سرمایه به واسطه سرمایه گذاران
- سرمایه متعلق به مدیران شرکت مدیریت سرمایه
برای مثال چنانچه مدیران سرمایه دو میلیارد دلار از سرمایه شخصیشان را با صندوق سهیم شوند و افزون بر آن ۱۰ میلیارد دلار از جانب سرمایه گذارانشان حاصل شود، AUM آن ها ۱۲ میلیارد دلار خواهد بود.
نحوه محاسبه دارایی های تحت مدیریت
AUM که روزانه در حال نوسان است، به جریان پول سرمایه گذار در یک صندوق خاص نیز بستگی دارد. همچنین، عملکرد دارایی بر این رقم روزانه تأثیر می‌گذارد. افزایش جریان سرمایه گذار، افزایش سرمایه و سود نقدی سهام در بورس مجدد، AUM صندوق را افزایش خواهد داد. در مقابل، کاهش جریان سرمایه گذار و ضرر ارزش بازار موجب کاهش AUM صندوق می شود. در آمریکا وقتی که یک شرکت بیش از ۳۰ میلیون دلار دارایی تحت مدیریت دارد، باید در کمیسیون بورس و اوراق بهادار ثبت نماید.
روش های محاسبه دارایی های تحت مدیریت میان شرکت ها متفاوت است به شکلی که با افزایش عملکرد سرمایه گذاری یا کسب مشتریان جدید و دارایی های جدید، کل دارایی های تحت مدیریت شرکت افزایش پیدا می کند. عواملی که موجب کاهش AUM می شوند شامل کاهش ارزش بازار از ضرر‌های عملکرد سرمایه گذاری، بسته شدن صندوق و بازخرید مشتری است. دارایی های تحت مدیریت می تواند به کل سرمایه سرمایه گذار در تمام محصولات شرکت محدود شود، یا می تواند شامل سرمایه متعلق به مدیران شرکت سرمایه گذاری باشد. ساختار کارمزد به رابطه میان هر سرمایه گذار با شرکت یا صندوق بستگی دارد. پس به صورت خلاصه میتوان گفت :
- چنانچه عملکرد سرمایه گذاری مثبت باشد و یا زمانی که خریداران و داراییهای جدید به شرکت آورده میشوند ممکن است AUM افزایش یابد. AUM متصاعد موجب افزایش کارمزدهای به دست آمده شرکت می شود.
- چنانچه عملکرد سرمایه گذاری منفی باشد ، همچنین با بازخریدها یا بازگیریها، از جمله بستن صندوق، ارتداد مشتری و به طور کلی سایر رویدادهای نامساعد، AUM کاهش مییابد. AUM کمتر موجب کاهش در کارمزد به وجود آمده می شود.
مثال واقعی از دارایی های تحت مدیریت:
در زمان ارزیابی یک صندوق خاص، سرمایه گذاران اغلب به AUM آن نگاه می کنند. مشابه ارزش بازار یک شرکت، دارایی های تحت مدیریت و بیان کننده اندازه صندوق است. آن دسته از کالا‌های سرمایه گذاری که دارای AUM بالایی هستند، حجم معاملات بالاتری در بازار دارند که موجب می شود نقدینگی بیشتری داشته باشند و معامله آن ها نیز آسان تر باشد. برای مثال SPDR S&P ۵۰۰ ETF یکی از بزرگترین صندوق های قابل معامله در بورس در بازار است.
حتما بخوانید : استراتژی مدیریت سبد سهام و راهکار جادویی مدیریت پرتفوی
از تاریخ ۴ آوریل ۲۰۱۹، دارایی تحت مدیریت آن ۲۶۴ میلیارد دلار آمریکا با متوسط حجم معاملات روزانه ۸۰.۸ میلیون سهم بود. حجم بالای معامله به این معناست که نقدینگی برای سرمایه گذارانی که به دنبال خرید یا فروش سهام خود از ETF هستند فاکتور مهمی نیست. در مقایسه First Trust Dow ۳۰ Equal Weight ETF دارایی های تحت مدیریت ۱۴.۲ میلیون دلار و حجم معاملات بسیار پایین تری دارد و روزانه به طور متوسط ۲، ۷۹۵ سهم دارد. نقدشوندگی این صندوق می تواند مورد توجه سرمایه گذاران باشد.
نتیجه گیری و کلام پایانی
دارایی تحت مدیریت، در دانش مالی، به صورت کلی به آن دسته از دارایی هایی می گویند، که یک صندوق سرمایه گذاری مشترک یا شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر، از طرف سرمایه گذاران اداره می کند، اما درباره معنی دقیق این اصطلاح، نظرات مختلفی وجود دارد. برخی از موسسات مالی در محاسبات خود دارایی های تحت نظر مدیریت را به سپرده های بانکی و صندوق های سرمایه گذارای مشترک و بنگاه های پولی تعمیم داده اند و این در حالی است که برخی بر این باورند که منظور فقط صندوق هایی است که سرمایه گذاران مسئولیت آن را به مدیران صندوق واگذار کرده اند.
امیدوارم از این مقاله که به سوال دارایی های تحت مدیریت چیست پاسخ داد، نهایت استفاده را برده باشید.
هنوز سوالی در مورد دارایی تحت مدیریت دارید که در متن جوابی پیدا نکردید؟ (در بخش نظرات بپرسید لطفا)
دیدگاه
نظر بدهید